Als je naar een voetbalwedstrijd kijkt (even los van het gegeven of je geïnteresseerd bent in deze sport) dan krijg je een prachtig voorbeeld te zien van de werking van een collectief veld. Wordt er gescoord, dan springen de supporters van dit team als één man op; wordt er gemist dan klinkt er een “oooohhhhh” als ware het één stem. Zou je er tussen zitten op de tribune, dan is de kans groot dat je als vanzelf mee opspringt, schreeuwt, huilt en juicht, meegaat in de euforie en je verbindt met deze energie. Spreek je later de bezoekers van de wedstrijd individueel, dan zullen de meesten – net als jij wellicht – best rustige mensen zijn die in hun eentje niet zo snel zó uit hun dak gaan. De meesten dan, hè 😉
Er zijn nog veel meer van dit soort voorbeelden te vinden, waarin een groep als collectief, als één op iets reageert. Denk aan protesterende menigten (op straat of op social media), oorlogen of rampen (waarbij collectief gerouwd wordt).
Dit zijn zichtbare collectieve velden. Maar collectieve velden zijn er ook onzichtbaar, nu, op dit moment, bijvoorbeeld in de wereld waarin wij leven (waarin bovengenoemde protesten, oorlogen en rampen aan de orde van de dag zijn). Of we het ons nu bewust zijn of niet, we worden hier door beïnvloed. Alles is energie, een frequentie, een “trilling”, dus ook de krachten van deze collectieve velden. Op grote schaal ontstaan hierdoor bijvoorbeeld rellen of oorlogen, maar op kleine schaal kan het hierdoor gebeuren dat jij je ineens vervelend voelt, niet op je gemak, onrustig of heel erg moe, zonder dat je direct weet waardoor dit komt. Onze gebruikelijke reactie is te denken dat dit gevoel “van ons” is: “IK voel me vervelend, onrustig, naar”. Maar dit hoeft niet zo te zijn! Het kan ook zijn dat je “iets” oppikt uit je omgeving, van je familie, je collega’s, je partner of – ruimer gedacht – de problemen in de wereld. Wij vertalen dat met “IK” en handelen er vervolgens naar door ons ziek te melden, ruzie te zoeken, depressief te voelen, hoofdpijn te krijgen, etc.
Nog wat voorbeelden: je komt een ruimte binnen waar de energie op je “drukt” en waar je eigenlijk maar één ding wilt: weer weggaan. Denk maar aan een ziekenhuis of een oud, verlaten gebouw. Of je komt een kamer binnen waar een groep mensen zit en je gelijk voelt: “hier is iets net iets vervelends gebeurd”, waarna jouw hartslag wellicht omhoog gaat en je je naar begint te voelen. Of je hebt een gesprek met die ene vriend of vriendin die al zijn of haar problemen met je deelt en na afloop ben jij uitgeput. Bij deze laatste voorbeelden is het duidelijk: dit is niet “van jou”, maar je mérkt er wel iets van c.q. je hebt er last van.
Als oefening kun je eens proberen bij jezelf na te gaan, de volgende keren dat je zonder duidelijke reden een raar, onrustig of verdrietig gevoel krijgt, of dit gevoel echt van jou is? Stel jezelf de vraag: “Is dit van mij?” en wacht af, voel. Je zult je vaker dan je denkt realiseren dat het niet van jou is, maar dat je dus iets “oppikt” (waar het ook vandaan komt; dat is niet eens zo belangrijk).
Kun je je hier tegen beschermen? Jazeker! Er zijn eenvoudige, praktische technieken voorhanden die je kunt inzetten om jezelf tegen deze lage vibraties, deze negatieve energieën te beschermen. Daarmee leer je om niet langer als een spons alles op te zuigen waarmee je bewust of onbewust in aanraking komt. Heel belangrijk voor bijvoorbeeld therapeuten of mensen die zogenoemd hooggevoelig zijn, maar ook voor jou en mij, omdat de lage vibraties, dat negatieve collectieve veld overal om ons heen is. Bescherm jezelf net zoals je je PC beschermt; installeer je eigen firewall! Je zult je er (steeds) beter bij gaan voelen.
Who you gonna call om dit te leren? Ghostbusters! Of mij 😊
